رابطۀ خلاقیت، وظیفه شناسی، جنبه های انگیزشی و نگرشی زمان با مدیریت زمان

این مطالعه با هدف بررسی رابطۀ بین خلاقیت، وظیفه شناسی، جنبه های انگیزشی و نگرشی زمان با مدیریت زمان انجام شد. به همین منظور 288 دانشجو (150 دختر، 138 پسر) به طور تصادفی خوشه ای از دانشگاه محقق اردبیلی انتخاب شدند و به پرسشنامۀ مدیریت زمان بارلینگ، کلوی و چونگ (1996)، مقیاس شخصیت خلاق گوگ (1979)، خرده مقیاس وظیفه شناسی پرسشنامۀ پنج عاملی نئو کاستا و مک کری (1992)، مقیاس کنترل ادراک شده از زمان کلاسنز و همکاران (2004)، خرده مقیاس سرسختی مقیاس سبک های زمان یوسونیر و والت ـ فلورنس (2007)، خرده مقیاس ترجیح سازماندهی مقیاس رفتار مدیریت زمان ماکان و همکاران (1990)، پاسخ دادند. یافته های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که مدیریت بهتر زمان از طریق نمرات بالاتر خلاقیت، وظیفه شناسی، سرسختی، کنترل ادراک شده از زمان و ترجیح سازماندهی پیش بینی می شود (05/0 < ps ). همچنین خلاقیت از طریق سرسختی، کنترل ادراک شده از زمان و ترجیح سازماندهی بر مدیریت زمان اثر می گذارد (05/0 < ps ) و وظیفه شناسی نیز از طریق سرسختی و ترجیح سازماندهی در مدیریت زمان نفوذ دارد (05/0 < ps ).